ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ;

Την Παραμονή των Χριστουγέννων, πριν καλά καλά χαράξει, ομάδες παιδιών ξεκινούν στα χωριά και στις πόλεις, με φαναράκια στα χέρια, για να τραγουδήσουν τα παραδοσιακά κάλαντα, με τα οποία και αναγγέλουν το χαρμόσυνο γεγονός της γέννησης του Χριστού. Τα παιδιά, παινεύουν τους νυκοκυραίους και υπενθυμίζουν, τελειώνοντας, για πλούσιο φιλοδώρημα..

Παλιότερα, κρατούσαν ένα ραβδί, που συμβόλιζε τη ράβδο του οδοιπόρου, ενώ σήμερα το τριγωνάκι που συνοδεύουν στα κάλαντά τους, συμβολίζει την Αγία Τριάδα.
Τα παιδιά επισκέπτινται τα σπίτια, χτυπούν τις πόρτες και ρωτούν: »Να τα πούμε; »
Οι νοικοκυρές τους ανοίγουν, ακούνε το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης, φιλεύουν τα παιδιά με γλυκά και νομίσματα και εκείνα φεύγουν ευχαριστημένα!
Εάν όμως, ο νοικοκύρης δεν ανταποκριθεί στο κάλεσμα των παιδιών, αυτά τότε τραγουδούν:
»Aφέντη μου, στην κάπα σου χίλιες χιλιάδες ψείρες,
άλλες γεννούν, άλλες κλωσούν, άλλες αυγά μαζώνουν..»

Αν πάλι, η νοικοκυρά πει: »Μας τα ‘παν άλλοι», τα παιδιά απαντούν: »Να σας φαν οι παπαγάλοι..»

Τα παλαιότερα χρόνια, τα παιδιά έλεγαν τα κάλαντα το βράδυ.. Κρατούσαν χαρτονένια φαναράκια για να βλέπουν στο σκοτάδι και ραβδιά για να χτυπούν τις πόρτες των σπιτιών. Όταν αυτές άνοιγαν, τα παιδιά άρχιζαν:

Καλήν εσπέραν άρχοντες……..

Απο το Βιβλίο της Γιολάντα Τσορώνη Γεωργιάδη – Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει 🙂